Over het zelf maken, uitgeven van een boekje. Wat er bij komt kijken. En hoe je jezelf tegen kan komen in dat proces.

Afgelopen tijd ben ik bezig geweest met het maken van een boekje. Een boek willen schrijven staat al lang op m’n lijstje. Ik ben er ook al mee begonnen. Maar heb het ook weer weggelegd. Het suddert ergens in m’n hoofd tot ik weer inspiratie voel om verder te schrijven. 

Tot ik eind vorige maand ineens dacht, maar het hoeft toch niet zo groot? Zo echt gelijk een heel boek in een keer? Ik kan toch ook klein beginnen? En een ander idee borrelde naar boven. Een idee om te schrijven over lessen van het leven die ik heb geleerd. Klein, fijn en compact.

Te overzien, dacht ik, toen ik er aan begon. Het hoeft niet groots en meeslepend te zijn. Gewoon een paar hoofdstukjes met mijn levenswijsheid. Wat de kunst van leven voor mij is. En toch werd het nog een heel avontuur. Een avontuur in boekenland, want hoe werkt dat nu allemaal? Oja, en ook een avontuur in mezelf.

Wanneer is het echt een boek? Zo een met een mooie rug? (Spoiler alert: die zit dus nog in de pen.) Op dit moment ben ik op ontdekkingsreis, aan het uitvinden – al dan niet met bevriende hulp – hoe het allemaal werkt met het uitgeven, het laten drukken van een boek, hoe het zit met isbn-nummers, lay-out, marges, verkooppunten enz.

Eigenlijk begon ik met schrijven van een kleine uitgave, gewoon omdat ik dat leuk vond. Gaande weg kwam ik er achter dat het ook een proces van binnen is. En dat ik die wijsheden waar ik zo gezellig over schrijf, in mezelf tegen kwam. Interessant om ze zo nog eens bewust te doorleven. 

Toen ik een van de laatste versies op papier zat te lezen om te kijken of het er nu allemaal naar wens uit zag, dacht ik bij mezelf, misschien is het ook wel een goed boekje voor jou Esther, om er zo af en toe eens bij te pakken. Om jezelf te helpen herinneren en het zo te her-inneren.

‘We teach what we most need to learn’, zeggen ze wel. Inmiddels is het boekje onderweg bij de drukker. Klein, fijn compact en van omslag tot achterzijde 28 pagina’s. Mijn idee krijgt binnenkort echt fysieke vorm. Ik heb een idee, een wens gemanifesteerd. 

Eigenlijk begint alles met een gedachte. De stoel waarop je zit, de tafel of het bureau was eerst een idee. En dat idee is na een schets uiteindelijk bij jou beland. We zijn allemaal in staat dingen te creëren, te manifesteren. Je hebt alleen een gedachte, een idee nodig. En de wil om het te laten ontstaan. 

Wat zou jij willen manifesteren? Of misschien ben je het al aan het manifesteren of heb je het zelfs al gemanifesteerd? 🙂

Als altijd kijk ik uit naar je reactie!

Hartegroet,

Esther

Wil je graag weten wanneer m’n boekje uitkomt? Schrijf je hier in voor m’n nieuwsbrief, dan houd ik je op de hoogte!